Liturgia sakramentu małżeństwa jest trochę bardziej skomplikowana, niż „biorę sobie ciebie za męża”.
Odpowiedź na słowo
Liturgia sakramentu małżeństwa zaczyna się od słów “Wysłuchaliście słowa Bożego i przypomnieliście sobie znaczenie ludzkiej miłości i małżeństwa. W imieniu Kościoła pytam was, jakie są wasze postanowienia.” i wtedy narzeczeni (jeszcze) potwierdzają, że chcą zawrzeć małżeństwo, wytrzymać w nim do końca życia, przyjąć i wychować dzieci w wierze. W Kościele w tym sakramencie nie tylko zaczyna się małżeństwo ale i rodzina z wszystkimi jej potencjalnymi członkami.
Wezwanie Ducha Świętego
Skoro bez Ducha Świętego nie możemy powiedzieć, że Jezus jest Panem, nie możemy też obiecać komuś, że będziemy z nim do końca życia – a tym bardziej tego zrobić. Zwyczajowo śpiewa się 3 zwrotki hymnu do Ducha Świętego – pierwszą, ostatnią i którąś ze środka. Można, i warto, poprosić o wszystkie zwrotki. Warto też nauczyć się tekstu przed ślubem – dziwnie wygląda, jak młodzi przed ołtarzem machają ustami, bo nie znają tekstu.
Ksiądz nic nie udziela
Ksiądz ślub błogosławi. Nie będę się rozpisywać, bo powstał już na ten temat osobny artykuł.
Przysięga
Można powtarzać za księdzem, można mówić z pamięci. Przy drugiej opcji ksiądz zazwyczaj celuje lekcjonarzem tak, żeby w razie czego młodzi mogli skorzystać ze ściągi, a sam jest gotowy do suflerowania, wiec nie ma się czego bać. Jeśli chcecie mówić, a nie powtarzać, uprzedźcie o tym księdza.
Ja, N., * biorę ciebie, N., za żonę * i ślubuję ci * miłość, * wierność * i uczciwość małżeńską * oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. * Tak mi dopomóż, Panie Boże wszechmogący, * w Trójcy Jedyny, * i wszyscy Święci.
„Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela” (Mt 19,6). Małżeństwo przez was zawarte ja powagą Kościoła katolickiego potwierdzam i błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Obrączki
Zdziwiło mnie, kiedy dowiedziałam się, że bez obrączek nie może się odbyć ślub w Kościele. Ale ma to sens – w Biblii (pewnie nie tylko, ale mi się to kojarzy z synem marnotrawnym) pierścień jest symbolem przynależności i wierności.
Dopiero pisząc ten tekst dowiedziałam się, że słowa błogosławieństwa obrączek mogą być różne i już one mówią sporo o małżeństwie:
1. Niech Bóg pobłogosławi te obrączki, które macie sobie wzajemnie nałożyć jako znak miłości i wierności.
2. Pobłogosław, Boże, te obrączki, które poświęcamy w Twoim imieniu; spraw, aby ci, którzy będą je nosić, dochowali sobie doskonałej wierności, trwali w Twoim pokoju, pełnili Twoją wolę i zawsze się miłowali. Przez Chrystusa, Pana naszego.
3. Boże, pobłogosław i uświęć Twoich poddanych, którzy się miłują; a te obrączki, oznaczające wierność, niech pobudzają ich do wzajemnej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
U nas
Przysięgę mówiliśmy z pamięci. Było to związane z małym stresem (Karol się trochę martwił, że powie “biorę ciebie Katarzyno za męża”), ale było warto. Żeby ją powiedzieć, trzeba sobie kilkadziesiąt razy powtórzyć jej treść, wbić ją do głowy, a w takim wypadku zaczyna dociera do człowieka co on tak naprawdę zamierza przysięgać. Mam też wrażenie, że mówiąc jest się bardziej świadomym tego, co się wypowiada.
W gratisie my przysięgający – około trzeciej minuty.
